Vooruit, achteruit, beetje sneller, beetje links, beetje rechts, stoppen... Alleen stoppen en vertrekken blijven lastig. Eens in beweging, wil hij blijven gaan, eens gestopt wil hij blijven staan...
Een levende wet van Newton die kerel. Verder komt het helemaal goed, al blijft hij een beetje teveel op mij 'leunen'. Dat zal vanzelf wel beteren als ik niet meer naast hem loop, maar in afwachting van 'onder het zadel' ga ik toch overschakelen naar een langere teugel, dan kom ik ter hoogte van zijn poep terecht en moet hij toch echt wel 'zelf' . Het zal goed zijn voor zijn zelfvertrouwen, en geeft hem nog wat extra voorbereiding. De kans bestaat anders dat hij onder het zadel even 'inert' gaat zijn dan vanop de grond.
Volgende week ga ik weinig tijd voor hem hebben. Dus vandaag maar een beetje extra.
(hij kent inmiddels ook al dat er naast hem 'gesprongen' wordt, tegen hem opgesprongen wordt, druk op zijn rug komt omdat ik af en toe eens aan hem ga hangen, hij wijkt voor druk en hij stopt op stemcommando)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten