Lente, festina lente dan maar

Zon op je bol, daar wordt iedereen toch vrolijk van?
Phanta en Karina alleszins wel, zie ze daar liggen!

Kwam ik even de rust verstoren!  Phanta is koppig blijven liggen tot ik ongeveer 'n metertje van hen af was.  Dan nam de nieuwsgierigheid toch de bovenhand en was werken beter dan dutten.
Hij was een beetje schrikkerig vandaag.  Misschien een feestje gehad vannacht?
Soms lastig dat je niet in hun hoofd kan kijken.  Anderzijds is het wel een mogelijkheid om te werken met wat je krijgt.  We hebben dus aan 'spoken in je hoofd' gewerkt.  Phanta geleerd dat hij zelf ook op onderzoek mag, en dat hij beter niet verstijft of ontploft bij 'gevaar'.  Dat vooruit nog steeds de betere optie is.
Met een tijdje ging het beter, maar qua zelfvertrouwen op dat vlak blijft het een eitje.  Zeker eentje om rekening mee te houden als hij op wandeling gaat.  Hij is een beeeeetje een paniekzaaier en laat zich moeilijk kalmeren.  Zodra hij gekalmeerd is daarentegen, heeft hij zijn macho kant die je lichtjes hooghartig toeschreeuwt :wat nou?  Waar ben jij zo om aan het freaken?
Als les kunnen we daaruit trekken dat hij beter op zoveel mogelijk wordt voorbereid.  Als hij het kent, kent hij immers amper gevaar.
Toevallig niemand in de familie die eens met 'n brommertje, fiets, paraplu, .... wil rondlopen in de wei?  Ik denk dat ik wel eens wat attributen ga meebrengen voor hem :)

Eindelijk weer droog

Weer wat droogte na de nattigheid.  Dus we gaan weer aan de slag.
Het onderbreken steeds beknot de vooruitgang een beetje, maar hopelijk binnenkort wat stabieler weer en wat meer lichturen in een dag.
Phanta doet wat hij moet doen, hij is flink, leert commando's bij, en als Karina te dicht bijkomt nipt hij in haar billen (wat hem gewoonlijk 'n flinke trap oplevert).  Hij is klaar voor het grotere werk, maar zolang we geen periode van een maand kunnen inbouwen waar we minstens 3 tot 4 keer per week kunnen werken, heeft het weinig zin om met stukjes en brokjes proberen er toch maar bovenop te geraken.  Eens we zover zijn, moet het in één keer kunnen doorgaan.  We zullen daarom stilaan met werk aan de lange teugel beginnen, dan leert hij toch al sturen en vooral, zelfstandig bewegen.  Nu heeft hij nog heel erg de neiging om 'aan mij te plakken' als hij iets doet.  In sommige gevallen kruipt hij letterlijk achter mij om beschutting te zoeken.  Een echte held is hij niet, maar wel goed dat hij zoveel vertrouwen heeft in mensen.

We blijven gaan

Tussen de regenbuien door toch nog een kans gezien om te oefenen vandaag.
Phanta was 'n beetje stijf van gisteren.  Maar hij deed wel zijn best.  Stoppen blijft een lastige, maar vertrekken evenzeer.  Phanta is van het principe, wat ik doe, blijf ik doen, als dat vooruitgaan is, kent hij geen rem, als het stilstaan is, kan hij een standbeeld zijn.  Consequent dezelfde start en stop zijn heel belangrijk voor hem.  Ik probeer behalve de hulpen ook zoveel mogelijk woorden te gebruiken, zeker voor een paard als Phanta die gemakkelijk tegen hulpen ingaat (eerst nee, en dan pas nadenken, echte kleuter op dat vlak ;)) kan een stemhulp een fijne manier zijn om de fysieke hulpen zo licht mogelijk te kunnen houden.  Ik heb graag dat hij vertrekt met het aanspannen van mijn kuit, en niet dat ik mijn been telkens een halve meter moet opheffen om 'benen' te kunnen geven.  Om de overdracht tussen grond en zadel zo vlot mogelijk te laten verlopen, gebruik ik de hulpen op de plek waar benen zouden komen, maar ondersteun ik die hulp ook met stemhulpen.  Als het been dan verwarrend of beangstigend zou zijn (en hij in eerste instantie er toch tegenin gaat willen gaan) geef ik eerst de beenhulp en vlak daarna de stemhulp zodat hij beide aan elkaar leert koppelen.
Hij kent voorlopig stap, drrrrrraf, how, halt, terug en achteruit, wat hij ook heeeeeeeel goed kent is 'goed' en 'superstar', dat zijn de cues waarop hij beloont wordt, en gewoonlijk krijg ik er een zachte hinnik bij als ik ze gebruik, of soms wanneer hij vindt dat ik ze zou moeten gebruiken (Wat? het is toch goed genoeg?  Is het geen tijd voor mijn snoepje dan?)

Kijk dan wat ik doe Karina! je let niet eens op!!!

Met de haren in de wind!!!

Weer op dreef, nog een beetje stuurloos.

Behoorlijk veel wind en af en toe 'n druppel, maar Phanta liet het niet aan zijn hart komen.
We hebben er een Phantastische sessie opzitten.
Halverwege huppelden er hertjes langs de wei, plofte er ergens een motor, kwamen er een bende luidruchtige jongeren langs.... Geen probleem.  Vandaag was alles goed.
Een cirkel was een cirkel en geen ei, stap was stap, en draf was geen bokkensprongen aan de longe maar een poging tot zelfdragen.  Hij is er nog niet helemaal natuurlijk, maar dat kan ook niet, daarvoor zijn extra spieren nodig, en om die spieren op te bouwen moeten we onze regelmaat kunnen aanhouden.
Deze week is het doel het sturen onder de knie te krijgen zodat dat al bevestigd is vooraleer een ruiter op zijn rug komt te zitten.  Links rechts is niet meteen het probleem, maar stoppen dan weer wel.  De extra druk is niet prettig en Phanta heeft altijd de neiging om eerst tegen druk in te gaan vooraleer op zoek te gaan naar een oplossing om de druk vanzelf te laten verdwijnen. We waren al blij met de links rechts, en hebben het stoppen gestaakt vooraleer hij helemaal over de rooie ging, maar ik ben zeker dat hij voor het einde van de week een stuur gaat hebben en dan gaan we in 1 rechte lijn naar een rijpaard toe!

Lang geleden

Na een dikke week goed gegriept te zijn geweest, eindelijk terug aan het werk. Het goede weer hebben we gemist, maar Phanta was niet onder de indruk van de grijze wolken. Hij had er zin in. Volgende week heb ik verlof, dus kunnen we een paar extra dagen inlassen om vooruitgang te boeken. Het stuur staat op het programma, zodat hij ook hanteerbaar blijft eens we erop gaan. Als we daar n weekje aan werken, komt dat helemaal goed !

Mijn gsm had ik helaas niet bij, dus fotootjes zijn voor een volgende keer.