Weer wat droogte na de nattigheid. Dus we gaan weer aan de slag.
Het onderbreken steeds beknot de vooruitgang een beetje, maar hopelijk binnenkort wat stabieler weer en wat meer lichturen in een dag.
Phanta doet wat hij moet doen, hij is flink, leert commando's bij, en als Karina te dicht bijkomt nipt hij in haar billen (wat hem gewoonlijk 'n flinke trap oplevert). Hij is klaar voor het grotere werk, maar zolang we geen periode van een maand kunnen inbouwen waar we minstens 3 tot 4 keer per week kunnen werken, heeft het weinig zin om met stukjes en brokjes proberen er toch maar bovenop te geraken. Eens we zover zijn, moet het in één keer kunnen doorgaan. We zullen daarom stilaan met werk aan de lange teugel beginnen, dan leert hij toch al sturen en vooral, zelfstandig bewegen. Nu heeft hij nog heel erg de neiging om 'aan mij te plakken' als hij iets doet. In sommige gevallen kruipt hij letterlijk achter mij om beschutting te zoeken. Een echte held is hij niet, maar wel goed dat hij zoveel vertrouwen heeft in mensen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hard werk, veel spelen
Met de afgelopen sessies in het achterhoofd, hebben we het vandaag licht en luchtig gehouden. Overgangetjes stap draf, draf stap, stap stop...

-
We hebben er weer een sessie opzitten. Omdat ik vroeg aan de wei was, hadden we nog licht om te beginnen. Ik kreeg een vriendelijke begroe...
-
Om onze stop te finetunen, was ik al even bezig met elke 'ho' van mijn kant te vergezellen van een lichte druk op zijn neus. Hij hee...
-
Phanta blijft schitteren. Hij lijkt steeds gemakkelijker zijn angsten te overwinnen en ook beter geconcentreerd te blijven tijdens het werk...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten